Kom maar hier, ik doe dat wel…
“Wat is er voor ontbijt?”
“Er is beschuit en brood in de vriezer. Er zijn geen afbakbroodjes meer. We zouden trouwens stoppen met elke dag broodjes uit de oven, weet je nog. En ik heb nog maar twee eieren, maar die heb ik nodig voor vanavond. Maar als je echt een eitje wilt, neem ze maar, dan haal ik wel nieuwe. En je moet ook niet een heel brood in één keer uit de vriezer halen hoor. Ik pak er wel even brood uit, hoeveel? Oh en er is ook nog wel jus d’orange, die schenk ik wel voor je in.
En anders, als je wacht, ga ik straks wel even voor je naar de winkel….”
“Ho…. Ik vroeg alleen maar wat er voor ontbijt is…..”
Herken je dat, dat je op een vraag niet alleen het antwoord geeft, maar dit aanvult met een heel betoog, met mogelijkheden, dat je niet alleen oplossingen aandraagt maar ook direct in de actiestand schiet.
Waarom doen we dat toch?
Komt het omdat je wilt vergoelijken, omdat je twijfelt of het ontbijt wel voldoende is?
Of omdat je een voorschot neemt op de mogelijkheid dat de ander niet blij is met het antwoord. Omdat je het de ander toch vooral naar de zin wilt maken? Of omdat je nu eenmaal zo in elkaar zit. Of omdat je het graag doet.
Want heel eerlijk: het antwoord: “Er is beschuit en brood in de vriezer” is toch het antwoord op de vraag. En wanneer er behoefte is aan meer (ontbijt) dan zou de ander toch prima in staat moeten zijn om meer informatie te vragen of zelf in actie te komen?
Nee, we redden wat af. Soms springen we zelfs al op nog voordat de vraag gesteld is.
Wat gebeurt er hier eigenlijk?|
Je bent, ongemerkt, belandt in de dramadriehoek.
Eén van de spelers in de dramadriehoek is de Redder.
De Redder geeft veel – en vaak ook ongevraagd – hulp en advies. Vaak zonder te checken of daar behoefte aan is. Daardoor maakt de Redder zich onmisbaar en dat geeft een goed gevoel. Wat we daarbij vergeten is dat we op deze manier weinig ruimte voor de ander over laten. Om zelf na te denken, initiatief te nemen of in actie te (leren) komen.
Wat zou een eerste stap kunnen zijn? Bij het ontbijt vanmorgen in elk geval alleen het antwoord op de vraag. Misschien aangevuld met de vraag of wat er is voldoende is en wat hij nodig heeft. En niet ‘wat kan ik voor je doen…’
Bij de dramadriehoek zijn er nog twee andere spelers: de Aanklager en het Slachtoffer.
Tijdens coachgesprekken komen de spelers uit de dramadriehoek vaak langs en gaan we samen op zoek naar wat voor jou helpend kan zijn om uít de dramadriehoek te stappen en zicht te krijgen op jouw rol en jouw eigen behoeften.
Corrie van Nieuwkerk is coach en trainer.
Ik luister, stel vragen, ik zet je op een ander been of ik nodig je uit er eens op een andere manier naar te kijken. Ik ondersteun je om zelf antwoorden op jouw vragen te vinden.
Afbeelding: Designed by Freepik
