En dan heb je, voor je er erg in hebt, alweer ja gezegd

En dan heb je, voor je er erg in hebt, alweer ja gezegd

Einde werkdag. Bijna klaar om er voor vandaag een punt achter te zetten. Bijna. 

Je eigen werk is er behoorlijk bij in geschoten vandaag, maar je wilt toch die klus voor je collega nog even afronden. En die stapel werk van een zieke collega wegwerken. En ook nog iets doen aan die extra opdracht. En misschien toch vast een start maken met je eigenlijke werk. Dat lukt niet meer. Morgen dan maar. Misschien kan ik die meeting van morgenmiddag afzeggen. 

En zo is het in plaats van vijf uur alweer bijna half zeven voor je weggaat van kantoor, of van je werkplek thuis.

Ken je dat? Dat je ’s avonds uiteindelijk met een gejaagd gevoel op de bank zit en je bedenkt dat je nergens meer aan toekomt, niet thuis en niet op je werk. Thuis heb je geen energie meer, op je werk word je geleefd en nu met thuiswerken misschien nog wel meer als anders. Terwijl je weet dat je ook prima ‘nee’ mag zeggen.

Hoe vaak zeg je eigenlijk ‘ja’ op een verzoek? Of zeg je ja zonder er bij na te denken of je dit wilt of er de tijd voor hebt. Of ben je gewend altijd ja te zeggen. Of zijn anderen van jou gewend dat je altijd ja zegt.

Hoe komt het dat je het lastig vindt om ‘nee’ te zeggen?

Omdat je vindt dat het écht geen extra moeite is? Omdat het er nu eenmaal bij hoort? Omdat het toch je werk is. Omdat het je baas is die het zegt. Of omdat je niemand wilt teleurstellen. Of omdat je bang bent voor een onprettige sfeer en om wille van ‘de lieve vrede’ instemt. En die collega is toch zo aardig. En die collega heeft jou pas ook uit de brand geholpen. 

Er is helemaal niks mis met gewoon je werk doen of het ondersteunen van een collega of inspringen bij drukte. En soms is het ook gewoon leuk om ‘ja’ te zeggen tegen een opdracht die je graag doet of kansen biedt, ook al stapelt je werk zich op.

Het wordt lastiger wanneer het een vorm aanneemt dat je eigen werk constant in het gedrang komt of wanneer jij echt met een gejaagd gevoel ’s avonds op de bank zit.

Een mooie stap die je kan helpen is tijd kopen. Probeer niet direct ‘ja’ te zeggen op een verzoek maar geef aan dat je er even over wilt nadenken. Het verzoek wijs je dus niet direct af, maar je koopt jezelf tijd om na te denken of je dit wilt en kunt. 

Ik ondersteun je graag om meer inzicht te krijgen in wat het voor jou zo lastig maakt om ‘nee’ te zeggen of jouw grenzen aan te geven. En na te denken over wat voor jou werkt.

Corrie van Nieuwkerk is coach en trainer.
Ik luister, stel vragen, ik zet je op een ander been of ik nodig je uit er eens op een andere manier naar te kijken. Ik ondersteun je om zelf antwoorden op jouw vragen te vinden.                
www.hetcoachgesprek.nl